emel abla yine bir gün bizdeydi. huur bir etek giymiş daracık, bacaklar, züt hepsi meydandaydı. bilerek ben de biraz yanlarında
kaldım. tabi yine yiyecek gibi bakıyordum. daha sonra kendi odama geçtim. günler böyle geçerken, bir gün işten eve geldim, emellerin
katından yukarı çıkarken, birden kapı açıldı. baktım bu. nasılsın filan, biraz konuştuktan sonra. gelsene bir şeyler iç, sonra geçersin
eve dedi. yok şimdi rahatsız etmeyeyim karı koca oturun siz dedim. meğerse kocası evde değilmiş.