beyler ben artıkın sözlüğü bırakıyorum

Sevdiğim melek göze, yarime veda edermiş gibi elveda diyeceğim o vakit; bu öyle naif ayrılıklar gibi olmayacak, abuk bye lar falan söylenmeyecek! Direkt vedaya gireceğim, yunan gavuruna süngü saplar gibi saplayacağım acı sözlerimi... Bileğimle, parmaklarımla, avucumun içiyle veda edeceğim, ruhuna zulmedeceğim 38 yaşındaki abimin. Kolunu el yayı sıkar gibi sıkacağım; ağlattım ya mesela, saçlarında elimi gezdirip kulağına o hain vedayı fısıldayacağım. Nazlı bir kısrak gibi kaçmaya kalkıştığında ensesinden yakalayıp kulaklarını daha da açacağım sözlerimi iyice duysun diye! Yanaklarını ciğer gibi olana kadar öpeceğim, ayrılık sarılmasında nefesini keseceğim, dur durak bilmeden veda edeceğim ona. Bir kardeş gibi helalleşip melek gözün ruhuna hükmedeceğim. Son günumüzmüş gibi veda edeceğim ki benden değerlisi olmasın gözünde. Hani yolda görürüz ya aslan gibi bir yaren yanında da mal gibi, vedalaşmasını bilmiyormuş gibi görünen bir hanzo. Bu yaren bu hanzoda ne bulmuş deriz. Anlatabildim mi?