mevlana

Günümüze uyarlanan şiiri

Ya Rab! Sevgilinin maksadı ne? Bir bilseydim.
Kaçacağım yolu bağlamış. Gönlümü de kararımı da almış gitmiş.
Ya Rab, o benim varım yoğum, o benim merhametli padişahım, neden merhametsiz taş yürekli olmakta? Bir bilseydim.
Ya Rab, şu tüten dumanım , şu \"Ya Rab\" diye feryad edişlerim, ağlayışlarım sevgilinin kulaklarına erişebilecek mi? Sevgilim bunları işitecek mi? Bir bilseydim...
Ya Rab, bu coşkunluğum nedir?
Yüzüme gerilen perde nedir?
Çünkü benim için her şey sensin!
Bana bir de sensin, bin de sensin.
Sen !
Her an susarken de söylerken de gözümde senin aşkın, senin hayalin var.
Benim rızkım da sensin, zamanım da sensin.

Ya Rab \"Balçıktan yapılmış beden evi nerede?
Can evi, gönül evi nerede?
Ey Allah\'ım benim ailem nerede?
Soyum sopum nerede?\" diye feryadlar içinde kalmışım şu kirli dünyada.
Ey gönül, sen asıl kendi şehrinden sürülmüşsün, sen burada gurbettesin.

Ya Rab kara yüzlü dünya gecesi benim gündüzüme eş olamaz.
Benim ilk baharımın arkasından taş yürekli sonbahar gelmez.

Ey hislere, hakikatlere perde olan dudaklarım artık susma vaktidir.