Tarihe odaklanalım. Türk erkekleri her zaman deli dolu ve atılgandı. Sokaklarda büyür, yeri gelince er meydanında savaşırdı. Türk erkekleri savaştı. Fethetti... Türk erkekleri bugün sahip olduklarınının bedelini kanlarıyla ödediler.
Son 20 yıldır, Türk erkekleri böyle değil. Artık Türk erkekleri sokaklarda büyümüyor, tablet ve telefonla büyütülüyor, sosyalleşip sivrilmiyor, tembelleştikçe tembelleşiyor. Uyuşturuldukça uyuşturuluyoruz...
Mevcut sistemi değiştiremiyoruz. Topluma etkimiz yok. işsizlikle boğuşuyoruz. Memlekette liyakat denen şey kalmamış. Vatanımızın kaynakları karış karış satılıyor.
Bu bunalımların üzerine kadınlara bakalım. Özgürleştikçe özgürleştiler, ala... Ancak çoğu kadın bazılarımızın asla sahip olamayacağı şeyleri arzuluyorlar. Ve biz de bundan dolayı kendimizi "değersiz" hissedip kendimizi soyutluyoruz.
Atatürk'ün kurduğu Cumhuriyet'e sahip çıkamıyoruz...
Bizlerin çoğunlukla yaptığı şeye odaklanalım.
31 çekmek, karı kız kovalamak, madde bağımlılığı, dört duvar arasında ömrümüzü çürütmek...

Hatta biz türk gençlerinin verdiği desteklerle soytarıları zenginleştiriyoruz. (Enes Batur vb.)

Sözün özü kendinize şu soruyu sorun?

Size emanet edilen vatana böyle mi sahip çıkacaksınız?