Yahu çok kibarlar. Konuşmaları falan çok minnoş. Hepsi bakımlı insanlar.. yüzlerinde bir siyah nokta dahi yok. Onları görünce kendimi elit ve avrupai bir yerde hissediyorum. Nasıl söylesem içim neşeyle doluyor. Evrendeki bütün pozitif enerjileri onlar yayıyor gibi. Güneş gibi parlıyor hepsinin bakışları. Onlar somurtmuyor, onlar gülüyor bembeyaz dişleriyle. Attıkları her kahkaha sıcak yaz gününde yüzüme çarpan soğuk bir esinti kadar hoş. Onlar ağlamasın, üzülmesin istiyorum.

Peki ya biz? Ne kadar pozitif insanlarız? Bir çoğumuz kibar konuşmaya dahi çekiniriz. Kaba ve maço olmalıyız. Çünkü kültür bize bunu dayatmış. Adına da erkeklik demiş.

işte onlar, bu kültürden cesurca ayrılabilenlerdir. Hepsi kendi dünyasının kahramanıdır. Evet belki erkek olamadılar. Ama özgür oldular. Cesur oldular. Ve en önemli ne biliyor musunuz? Kendisi oldular..