Neyse anlatmaya devam ediyorum. Ders kafamdaki dayak korkusu ve endişeden geçmek bilmedi. Zil çaldığında kalp atışlarım zilin ritminde atmaya başladı adeta. Okulumuz 3 katlıydı ve en üst kattaydık. Merdivenlere doğru koşmaya başladım. Kendimi zar zor bahçeye atabilmiştim. Ama o çocuk benden akıllı olduğu için yangın merdiveni den inip önümü kesti. Korkudan dona kalmıştım. Ellerim, ayaklarım boşaldı ve beynim vücuduma hükmetmeyi bıraktı. Yavaşça yanıma gelip ensemden beni tuttu ve kırmızı kalemi zütüme batırdı. Koluma girerek beni okula yakın yerdeki bir inşaata zütürdü. inşaatta da kimse yoktu. Beni artık dayak değil ölüm korkusu sarmıştı. Beni bir odaya soktu ve kelebek bıçak çekip soyunmamı istedi. itiraz etsem de tokatı yiyince direnemedim. Çırılçıplak soyundum. Yüz üstü yerde duran kartona uzanmamı istedi uzandım. Elbiselerini çıkarttığını duyuyordum. Birden eğilip zütümün deliğini yalamaya başladı. Kalçalarımın her yerini emdi. Sonra yannanını ağzıma verip yalamamı istedi ben de yaptım. Sonra enseme bastırıp üstüme çöktü ve arkama geçti. Ben yüz üstü yatarken usulca yannanını pembiş züt deliğime soktu. Yaşadığım korku bir anda inanılmaz bir zevke dönüşmüştü. Artık onun huursu olmuştum. Hergğn bir fiil beni hem kendisi hem de arkadaşları giber olmuştu. işte bu nasıl traventer olduğumun hikayesidir.