ülkedeki anlamsız inanç sorunu

Ulan insan düşünmeden edemiyor, 26 yaşındayım küçükken Ramazan denilince Dedem Babaannem bütün sülale toplanarak hep birlikte camiyi doldururduk Teravih namazında. Ne güzel günlerdi demek gelir içimden çünkü birdik herkes güler yüzlü birbirinden memnun bi şekilde yaşardı masal mı yaşıyoduk la 90'larda? Öyleydi. 2001 Yazar kasa fırlatıldığında insanlar birbiriyle kahvede oturur derleşirdi, Esnafa vatandaş yardım ederdi. Arkadaş bize ne olmuş ya?, Nerede eski günler? derler ya genelde, gerçekten de öyle. Artık insanlar robotlaşmış markete giriyorsun zorla alışveriş yapmışsın, parayı senden zorla alacaklarmış gibi hızlı poşetler misiniz sıra bekliyor? Ulan daha paraüstümü vermedin aptal karı neyse onu hiç kafama takmam sıradaki kişi gelsin parasını ben öder çıkarım ama kasiyer öyle stresli ve sinirli gözlerle bakıyor ki parayı verdikten sonra 1 dakika daha burada durursan seni kasanın altına alacağım gibi bir bakış tarifi yok. Neyse konumuza dönelim, Heh o eski inançlar, Bende inancına bağlı biri olduğum söylenemez genelde alkol içer, namazlarımı aydan aya yıldan yıla kılarım (Küçükken öyle değildi, dedemle birlikte güle oynaya giderdik. Çıkıştada halley oralet alırdı.) ama şuan ülkedeki olaylardan sinirim bozulmuş durumda. Bu ateist milletinin suçu değil herkesin inancı kendi doğrularıdır, saygıda duyarım. Konumuz Sahte müslümanlar arkadaş biri der Mehdi'yim biri der Azrail'i dövdüm, Biride derki Allah'ın yakın arkadaşıyım. N'oluyor ulan demekten uzak duramıyorum. Herkes Müslümanlığını bir saldırı uğruna kullanıyor. Nasıl ya? Ne alakası var? diyeceksiniz. Ülkede son yıllarda olumlu bir şey yok, Bir dış ülkeden tavsiye bile alsak, Hayırdır, Bizim Allah'ımız var? diye çemkirecek hale gelmişiz. Öyle ki dinle konuşa konuşa yanlışlıkla dine küfür eden bile var " Kitabınıgiber*m"? Bu nasıl küfürdür arkadaş ateist etmez bu lafı saygısından? inançlarla prim yapıla yapıla inançtan çok soğuyup ateist olan çok arkadaşım var. Aklımı yitirmeye ramak kaldı.