Şu dünyada değer vermek yerine ucundan göstermek lazımmış değeri.
insanlar en çok kendisine gerektiğinde kötülük yapan insanlara bağlı kalıyormuş ne kadar da enteresan değil mi? Pislik olmak lazımmış değere biniyormuşsun. insan gibi yaklaşınca sevgi, saygı gösterince çuval gibi yerden yere vuruyorlarmış seni, görmezden geliyorlarmış sen ise bunu anladığında çoktan kaybedeceğini kaybetmiş oluyormuşsun ne kadar zalim bir düzen değil mi ? ama ahdım olsun bundan sonra kimseye o kadar değer vermeyeceğim kendinden ne kadar oranda verirsen ileride onu kaybettiğinde o kadar canın acıyormuş. %70ini verirsen o kadarı gidermiş %10 unu verirsen o kadarını kaybedermişsin.

Peki neden sevgi, saygı yerine bunu tercih ediyor insanlar? Saf olanların kötülüğü nedir ki? Karşısındakinin güzelliğine kanmak mı yoksa fazla bağlanmak mı ? Karşısındakinde gerçekten hiç mi acıma duygusu olmaz insanın sanki kalbinin tam ortasını deşmek istermiş gibi neden davranır ki dostlar ben bunu anlayamadım?

Ben düşmanın değilim ki.

Sadece güzel gözlerine uzun uzun bakmak sen konuştukça dinlemek istemiştim.

Ama toparlayacağım kendimi ben de anladım hayat üzülecek kadar uzun değil ve güzel şeyler illa ki olacak ya senle ya sensiz.

Umarım hep mutlu olursun çünkü ben inadına olacağım.