siz hiç üvey annenizi dürttünüz mü

eve gittiğimde ilk iş kamerayı alıp kayıtlı görüntülere baktım. herşey net bir şekilde çekilmişti. ama neden seviniyordum amnk. hep bunu sordum kendime. güzel birşey değildi ki yaptığım? evet kendi adalet sistemimi uyguluyordum , ama ya hata yapıyorsam. ardından annem geliyordu aklıma. tanrı'yı o imanlı takliti yapan herkesten daha çok seviyordum. ama biraz hastalıklıydı sevgim. dışarıdan biri görse lanetlenip cayır cayır yanacağımı söylerdi.
ama ben öyle anlaşıyordum onunla. yeri geldiğinde isyan ediyordum. ama herkesten herşeyden çok onunla konuşuyordum. annem öldüğünde bütün gece neden dedim ona. cevap vermedi. belki de o gün bir anlaşma yaptık onunla. onun benden aldıklarına karşılık istediğim kadar onun yarattıklarına pislik yapacaktım. sude'ye yaptığım dışında hiçbir şeyden pişman değildim.
aslında ona yaptıklarımdan da pişman değildim. sadece kendimi pişman hissettirmeye uğraşıyordum.

kamera kayıtlarına baktıktan sonra aklımda tek şey vardı. bunu internette yayınlamak.
ama en azından yüzleri sansürlemek istiyordum. bilgisayar hakkında çok fazla bilgi sahibi olmadığım için bütün gün bunu araştırdım. ardından nasıl yaptım hala bilmiyorum ama başardım sansür işini. ve berbat bir ferre sitesine yükledim olanları. eminim burada o videoyu izleyen adamlar vardır. hiç sevmediğim bir motto vardır "liseliler bilmez" diye. sanırım bu sefer geçerli. çünkü video yaklaşık 1 yıl sonra silindi.

videoyu yüklemem intikamım için yeterli değildi. çünkü bunu belirli kişilerin bilmesi gerekti. bu yüzden feyk bir msn adresi alıp sınıftakileri arkadaş olarak kabul ettim. herhangi bir konuşma gereği duymadan videonun linkini attım. sansür nedeniyle ilk bakışta bir şey anlaşılmıyordu. ama kızın evi herşeyi gösteriyordu. bu yüzden o video da ki kişinin kim olduğunu bir süre sonra anlayacaklardı. msn'den onlara video'yu atma sebebim basitti. o zamanlar msn feys ten daha fazla kullanılırdı. akşama doğru yemek hazır sesi yüzünden salona giderken yarın okulda olacakları düşünüyordum.