21 yaşında güzel bir ünide güzel bir bölüm okuyan kardeşinizim, malum okulların online olmasıyla babama olan aylık giderim max 50tl oluyor geri kalan her ihtiyacımı kredimden karşılıyorum. Orada burada kendi yaşımdaki insanları gördüğümde son model arabalarla geziyorlar beachlerden ordan buradan çıkmıyorlar, ben kafeye gittiğimde(arada sırada gidebiliyoruz..) en ucuza ne alabilirim diye bakıyorum. Tabi bu durum arada moralimi bozabiliyor haliyle üzerimde bir depresiflik mutsuzluk oluyor ve hemen ailem " haline şükret her seyin var " triplerine giriyor. Abi şükrediyoruz tabi de bu hayat yemek ye yat uyu hayatı mı ya. Böyle diyince ilerde kendi mesleğinle gidersin diyorlar ulan belki gençliğimde yaşamak istiyorum bu duyguları. Neyse arkadaslar bu orta gelirli ailelerin hayat için temel ihtiyaçları sadece yemek , başını sokacak bir ev ve sağlık olarak görmemeleri gerekiyor. Bir insanın pgibolojik sağlığı için sosyal hayatının iyi olması lazım ama malum ülkemizde sosyal hayata güç yetmiyor böyle düzene sokayım kısaca ii aksamlar seviliosunuz