sosyal fobi

Bu laneti yenmek için çabalamadım desem yalan olur. Denemediğim tak kalmadı. Tedavi gördüm olmadı.Üniversitenin ilk yıllarında bir çevre kurdum kendime. Takıldığım adamlar ekseriyetle binlerden oluşuyordu.Ben de kendimce bunlara ayak uydurmaya çalışıyordum ama bir türlü kendimi kabuğumu kıramıyordum.

Önüne et atılmış tasmalı bir köpek gibiydim.Ne yaparsam yapayım o zinciri koparamıyordum beyler. Olmuyor yani ne kadar değişmek için çabalasan da olmuyor anasını gibeyim.Bu lanetten kurtulamıyorum.

Tabi yaş gelmiş 23'e.Bu güne kadar ne doğru dürüst bir dostluk yaşamışım.Ne bir kızın elini tutmuşum. yannan gibi hayatımın ölene kadar aynı istikrarda süreceğinin farkındayım. Bunu kabullenmem benim için daha iyi oldu. Zira artık kendimi hırpalamıyorum.

Bir hayalim var çiftlik alacağım kendime. içine hayvan haşaratı dolduracağım ve kendi içkimi damıtacağım. işten çıkınca sabaha kadar içip kendimi yavaş yavaş yok etmek istiyorum.

işte geceleri aklıma yaşayamadığım şeyler geliyor. Misal hayat.Ben hiç yaşamadım 23 sene koca bir çöplükten ibaret.