Hikaye sallama değildir tamamen gerçek panpalar. Başlıyorum.

lkokul 5. sınıfa gidiyordum. 10 yaşında falandım. Üst katımızda ki boş daireye yeni bir aile taşınmıştı. Karı koca ve birde benle ayni yaşta kızları vardı. Onu ilk defa bizim eve misafirliğe geldiklerinde görmüştüm. Nasıl olduysa annem annesi ile babam da babası ile çok iyi kaynaşmışlardı. Ama ben kızla hiç konuşmuyordum. Arada bi bakıyordum. Sonra annesi kızının kanser olduğunu falan söyledi. Kafasında ki saçı çektiğinde şok olmuştum. Kızın kafasında saç yoktu. O zamanlar küçüğüm bilmiyordum neyin ne olduğunu. Onu öyle kel görünce kahkaha atarak gülmeye başladım. Babam kafasını bana çevirerek \"Senin o kemiklerini kırararım\" dedi. Gözlerinde ki o siniri unutamıyorum. Kızın annesi babama \"Çocuk o daha\" demişti. Aradan bir kaç gün geçti, ben her okuldan geldiğimde annesiyle kızı bizim evde oluyorlardı. Annem ile kızın annesi çok samimi arkadaş olmuşlardı neredeyse. Tam eve girmiş üzerimi çıkartacakken annem bana \"Mustafa buraya gel\" dedi. Sırtımda ki çantayı bırakıp salona geçtim. \"Ne oldu anne?\" diye sordum. Annem gülerek bana baktı. \"Bak Esra\'da sizin sınıfta okuyacak artık\" dedi. \"Esra kim anne?\" dedim. Annem bu sefer kızarak \"Kaç gündür öğrenemedin mi kızın adını\" dedi