iç politikada da alelumum prensiplere uyulduğu söylenemez. son dönemde bahsettiğin ülkeler özgürlüğün bir alt görünümü olarak değerlendirilebilecek ifade özgürlüğünü kısıtlamakta. dış politika iç politikadan bağımsız değildir ve şayet öyleyse o zaman neden türk solcu parlamenterleri eleştiriyorsun? insani değerler dediğin şey bir araç sadece. bunu bir araç olarak belirleyenler tarafından devamlı içeriği ve yönelimleri değiştirilen bir araç. buradan insan hakları denen şeyi askıya alalım anlamı da çıkmaz. savunacaksan da neyi savunduğunu bilerek savun derim sadece. kapitalizm, ronald reagan ve hatta adam smith'den önce de vardı. tarihsel süreçte birden fazla devlete vergi ödemek istemeyen burjuvazi önce siyasi birliği getireceklerine inandıkları mutlak monarşileri destekledi ve daha sonra oluşturdukları yeni siyasi yapılanmalarda yer alabilmek ve kısıtlamalara maruz kalmamak adına "parlamentarizm" ve "güçler ayrılığı" gibi ilkeleri ön plana çıkardılar. ilke diyerek kutsadığın kavramların birçoğu belli bir sosyal sınıfın zamana göre değişen çıkarlarından müteşekkil. hatta buna rağmen bu ilkelere bile günümüz dünyasında bağlı kaldıkları söylenemez. abd'de kendini (klagib anlamda) liberal ve hatta liberteryen olarak tanımlayan akademisyenler bile bundan şikayetçiyken senin batıdaki bu durumu görmezden gelmen nesnel gerçeklikten kopuk olduğunu gösteriyor. zira örnek gösterdiğin ülkede de durum pek iç açıcı görünmüyor.