insanların huyuna gitmeyi seven 1 tip sanıyorum.

kadıköy'ün emektar esnaflarındandır. buzundan tut, toniğine... ne lazımsa kendisinden alırım. neyse, geçen yine içtik. evde devam etmek üzere birkaç parça şey almak için bu adamın tükanına uğradım. saat 2'ye geliyordu ve tükanın bulunduğu sokakta 1 kedi bile yoktu. dolaptan alacağımı aldım, kasaya geçtim. poşetledi ve "bu sefer benden olsun uzay" dedi. "olur mu usta öyle şey, al şunu" diyip kartımı uzattım. olur, olmaz derken hararetli 1 tartışmaya girdik. "almıyorum ulan, zorla mı? çık tükanımdan!" diye bağırdı. aslan burcu erkeği olarak beni bu şekilde sindirmesine tabii ki müsaade etmedim. "gibeeee gibeeee alacaksın kardeşim, a la cak sın!" diye tane tane ve dominant 1 edayla konuştum. e dayanamadı adamcağız tabii, yapıştı dudaklarıma. ben de karşılık verdim. tezgah aramızda, şişeler üzerinde, biz ise tezgahın önü ve arkasında 2 adam... yaklaşık 7-8 dakika bu şekilde öpüştük. içeri müşteri girdi o sırada öksürerek. hemen ayrıldık. "abi canın sağolsun senin ya, afiyet olsun." dedi nefes nefese. "vallahi kıyak adamsın, haftasonu beraber içiyoruz, gelmezsen darılım.." dedim yine nefes nefese. küçük 1 kafa hareketiyle randevu talebimi onayladı. erzağı aldım, eve hızlı adımlarla yürüdüm ve girer girmez otuzbir çektim. şimdi ise randevumuzun olduğu günü iple çekiyorum.