Katılıyorum. Çoğu kadın ağızları açılsa üniversiteyi kariyer için okuyorlar ama aslında okudukları bölüm hakkında en ufak bilgileri bile yok veya öğrenmek için hevesleride yok. Çünkü aslında istedikleri kariyer değil üniversite okuyum ki davulcuya yada zurnacıya gitmeyim. Her ne kadar yüksek notlarla, derecelerle mezunda olsalar o notları veya dereceleri alanlar bir kadın ise hiçbir anlamı yok çünkü pratikte bir tak bildikleri yok. Çoğu kurumsal şirketin kadın personel almasının sebebi de zaten adımız “ayrımcı” çıkmasın diye. Düşün bir işverensin yılın yarısını yok evlilikti yok çocuk bakımıydı yok çocuk emzirmediydi diye izinlerle kaynatan bir kadını mı işe alırsın yoksa normal bir erkeği mi işe alırsın? Ayrıca kadınlar iş dünyasının üstüne yükledikleri yükü kesinlikle kaldırabilecek kapasitede değiller bunu 5-6 sene çalışma hayatında olan kadınlara bir sor bakayım kaç tanesi yaptığı seçimden memnun. Çoğu keşke zamanında evlenip çoluğa çocuğa karışsaydım keşke bir erkeğe yamansaydım diye ağlıyor. Bu kadınlarda artık yıprana yıprana hallaç pamuğuna döndüğü için önlerine çıkan ilk erkeğe yamanıyorlar anca. Kadınlar doğal olarak temel getiri sağlayan kişiler olmaya elverişli değiller bu onların suçu değil bu doğal seleksiyonun getirdiği bir şey. Her ne kadar gibik gibik “özgür-bağımsız kadın” havalarına girselerde bu kapasitede değiller.
Bir erkek kendisi için kadın seçerken “Aa bu gacının kariyeri parlak ona gideyim” demez erkeklerin kadınlarda aradığı şey güzel olması ve anneliğe ne kadar uygun olduğudur kariyer peşinde koşması değil. Kariyer peşinde koşanlar anca evde kalır ve de cinsiyetinin pgibolojisi gereği duygusal çöküntüye girerler