lise dönemi aynı mahallede büyüdüğümüz aynı apartmanda oturduğumuz platonik bir sevdiğim vardı okul çıkışları birlikte yürür sohbet ederek eve gelirdik o karanlık günde aynı rutin tekrarladı asansöre bindik o 5 ben 4. katta oturuyordum düğmeye bastık kapılar kapandı o aynada saçını düzeltirken bende ayakkabımı bağlamak için çömeldim o sırada ZAAAARTTT diye bir gürültü koptu ortalığı bir toz bulutu kapladı yosma resmen kokoreçi ağzıma bıraktı o an resmen zaman durdu ne yapacağımı bilemedim kısa süren şaşkınlık sonrası hemen toparlandım kız panik halde 5. kata çıkması gerekirken 2. kata basıp indi koşarak merdivenlerden çıktı bu onu son görüşüm oldu kız beni gördüğü her yerden koşarak uzaklaşmaya başladı bir osuruk belkide saadetime engel oldu hayat gerçekten çok garip