Liseliyim o zamanlar (yani dün *
Okuldan eve dönüyordum, baktım kaldırımdan yaklaşık 10 yaşlarında 5-6 tane çingene çocuk geliyor. Karşı kaldırıma geçebilirdim hemen, daha mesafe vardı yani ama ben önyargı olmasın dedim, ermiş bir insanım dedim ben, ben zerdüştüm dedim devam ettim.

Neyse geçti çocuklar, ben de kendi kendime içimden seviniyordum, hehe sen harbi ermişsin gladiorientem diye.

Sonra durduk yere kafama vurdu bi tanesi, böyle bulaştılar yani, bende hoşt ulan köpek yapar gibi ayağımı yere vurdum, kaçtılar.

Sonra da anladım ki, Zerdüştün yürüyeceği daha çok yol var...