sözlüğü bırakıyorum nedeni ise bu sözlüğe depresyonun zirvesinde olduğum bir dönemde geri dönmüştüm. işimi, sevgilimi, düzenimi herşeyimi kaybettiğimde kafa dağıtmak için geri döndüm. Burada çok güzel şeyler paylaştık ama kendimi tekrardan toplamam gerekiyor yoksa hayat anamı gibmek için pusuda , hep bir köşede git gide kendisinden uzaklaştığım hayallerim uzaktan bakıp canımı yakıyor, yaş ilerledikçe pişmanlıklarım büyüyor, keşkelerim artıyor.

Ve ben oyunun sonunda kaybetme ihtimalim büyük olsa da mücadele etmeye tekrar başlayacağım zira başaramazsam da en kötü en azından "elimden geleni yaptım" derim fakat öbür türlü bir halt yapamazsam mazaretim de olmayacak. Depresyon döneminde kafamı çok meşgul edip bana çok yardımcı oldunuz, inci en samimi rehabilitasyon merkezidir. Bizler her ne kadar burda birbirimizle daşşak geçsek, küfür etsekte birbirimizi seviyoruz bu platformun hala çekilmesinin yanıda bu zaten.

Ne olursa olsun mücadeleye devam edip, potansiyelimin kaybolmasına izin vermemeliyiz beyler yoksa bir karabasan gibi geçmişin depresyonu peşimizi bırakmayacak.

Yine ara sıra gelip buraya bir selam çakarım, inci ruhu ölmez