tullamore

çok muhterem bir zat kendisi bir muhabbetimizde kardeşi olmamasından dert yakınmıştı, çok yalnız hissediyorum bana abi diyecek birisi olsaydı keşke demişti, çok üzüldüm haline, dedim ki ben babanla konuşur ikna ederim... aradan yıllar geçti yine karşılaştık, iyi ki babamı ikna etmişsin sayende bir kardeşim oldu, artık yalnız değilim bak bu da benim kardeşim diyerek yanındaki genci gösterdi, şöyle bir baktım gencecik yaşta boylu poslu aslan gibi çocuk, bir gram bunlara benzemiyor, gözümden bir damla yaş süzüldü, çok sevindim senin adına dedim, niye ağlıyorsun diye sordu, bunlar hep sevinç gözyaşları seni çok severim bilirsin ondan kardeşim diye geçiştirdim.

ah ahh keşke onun benim oğlum olduğunu bilseydi, yüzüne bakıp hüzünlendim bir başını okşayamadan ayrıldık, hala kendimi toparlayamıyorum sözlük.