Aga kaderim Enver Paşa gibi, başta senin dediğin gibi kendime güveniyordum, uçuyordum, kaçıyordum. Lan ne kadar plan yaptıysam hepsi çöp oldu gitti. Yoruldum aga, hiçbiri tutmadı, ne umduysam olmadı, tüm kapılar yüzüme kapandı. sanki felek bağladı talihimi, kıstırdı beni köşeye, tahdid etti, sınırladı beni...

Yaşamaya ara verdim, artık özgüven falan da kalmadı hiç. Bir yerden başlasam bile devamı gelmedi. Acayip bir sekilde, beni sınırlayan bir güç var gibi hissediyorum, bana bir sınır cizmis, onu asamiyorum bir türlu...