salona çiftli koltuğa geçip oturdum.
geçip karşıma oturdu.
televizyonun sesini kumandayla kıstı.
haraketlerinden kibir akıyordu.

etkilenmem zamanla nefrete döndü.
kibirli insanlardan hep nefret etmişimdir.

+adın ne? diye sordu.
-giben belaa.

senin adın ne diye sormayaşıma belli bozuldu.(oh olsun) (bilerek yaptım zaten)

+normalde bu soruya senin adın ne diye dönerler nezaket gereği.
-kafam dalgın senle alakalı değil ( bu da ikinci koyuşum)
+peki deyip üst kata çıktı.

o sırada mert duştan çıktı.
üstünü gitinip yanıma geldi.

+neden geldin hayatım?
-gelmese miydim?
+yok yanlış anladın haber vermeyince...
-o kendini beğenmiş kibirli narsist tiple senin ne işin var mert?

rezil olduğum an buydu.
o sırada tekrar aşağıya iniyormuş dışarı çıkmak üzere. duydu ve yanımıza geldi.( yer yarılsa daha iyiydi)

elini uzattı (senin yakıştırdığın isimleri pek kullanmıyorum ben rüzgar) elini uzatınca mecburen sıktım.bir şey diyemedim pek.

daha sonra dışarı çıktı.
mert o çıktıktan sonra ağzıma sıçtı. misafirime niye böyle yapıyorsun.
herkesi yargılıyorsun vs vs.

biraz tartışıp tatlıya bağladık.