Herşey üst üste geldi. bizim başımıza gelen yeni müdürün stresi beni full strese soktu bitmek bilmeyen firmanın abzürd işleri ailevi sorunlar vs derken bugün bayır asagi bi yola girdim yol dar ama 2 araba gecebilir ama bizim anasını gibtiminin canım ülkemde herkes her istedigi yere park ettigi icin yol tek şerite düşmüş. Karsı arac üzerime geliyor bayır yukari insanlık yapayım dedim geri geri ciktim sokagin basina kadar kenara cektim yol verdim yanımdan gecerken durdu aç camı dedi, açtım camı buyur dedim 45li yaşlarında kel bir huur cocugu kardeeeş görmüyonmu yukarı cıkıyom falan laf soktu zaten beynim kıvılcım icindeydi 'ne diyon lan sen dıbına kodum yol verdikya lan in lan arabadan falan diye sinir krizi gecirerek bagirdim arabanın tavanı yumrukladım deli gibi kornaya bastım sokakta herkes bana bakiyodu bagirmaya devam ettim(arabadan inip emanet cekse yarra yicemi bildigimden pati cekerek hızla kalktım ordan yolda camdan kafamı cikarip arkaya dogru bakarak 'senin allahıni ... yapayım huurnun cocuuu diye 3-4 defa son ses bagirdim bi yandan kornaya basiyom ne alakaysa amk resmen sinir kriziydi bu yoldan gecen yayalar yüzünü ekşiterek ve igrenek bana bakıyorlardı susmadan kendi kendime bagiriyordum kendimi tokatladım falan resmen delirdim dıbına kodum yerinde kafayı sıyırmak üzereyim sanırım hic bişeye tahammül edemiyorum cok mutsuzum tak gibi hayat insanları mutlu etmekle gecti ömrüm patronlari zengin etmekle her derdi icime atmakla gecti sanırım bugün büyük bir patlama yaşadım ve ordan uzaklaştıktan sonra bile yolda bi 10 dakika kendi kendime inanılmaz agir küfürler ettim ne kutsal kaldı ne din ne kitap artık kendimden korkuyorum bu öfke nöbetlerinde birini öldürmekten yada kendimi öldürmekten korkuyorum nefret ediyorum kendimden beni bu hale getirenlerdende bu sistemdende bu ülkedende insanlardanda, genetiğimden dna'mdan herseyden nefret ediyorum bi insan kendini tokatlarmı demeyin vallahi oluyormuş en iyisi intihat edip bu rezil hayattan gibtir olup gitmek

Özet: delirdim