var böyle bir şey. ne zaman instagram'dan veya youtube'dan girişimciliğe dair kısa videolara denk düşsem bir tane adam/kadın evrenin sırlarını anlatıyor. yani öyledir herhâlde, yüzlerindeki o ciddiyet âbidesi ifadeyle başka bir şey anlatmaları imkânsız. hepsinin yüzünde öyle bir ciddiyet var ki sanki önceki 5-6 saatte kuantum mekaniği'nde yeni bir formül bulmaya çalışıyorlar ya da felsefede çığır açacak yeni bir akım keşfettiler de arada 20-30 saniye dinlenirken girişimcilik videoları çekiyorlar. sadece kendi seslerini duysak iyi, o yetmiyor bir de arkaya gitarlı ve hiç değişmeyen bir müzik koyuyorlar. müziğin ismini cismini bulabilseydim buraya da koyardım ama sanki bütün girişimciler sözleşip bu videolar için bir jenerik müziği belirlemişler ve bu müziği koymuşlar. ne kudümsüz bir müzik böyle.

bu kısa videoların içeriği de bir garip arkadaş * tamam bir kısım videolar gerçekten güzel tavsiyeler verip bizi yönlendirebiliyor fakat çoğu girişimcilik videosu esasen gösteriş amaçlı çekilen ve paylaşılan videolar oluyor. başarılı insanların sırrı, hayatta şöyle yapacaksın, böyle yapacaksın, şunu yapan insanları hayatından çıkar tarzı üst perdeden konuşmalar ve neye hizmet ettiği bilinmeyen komik komik videolar görüyorum ben bu insanları izledikçe. üniversite not ortalamasının, hatta üniversitenin bile hiç önemi olmadığını savunan kişilere de denk geliyoruz bu videolarda ara sıra. özellikle türkiye şartlarında bu torpil olmadan hiç mümkün değilken nasıl böyle tavsiyeler verirler anlamam.

tabii bunları yazarken girişimciliğin kendisini asla eleştirmiyorum, çok da takdir ediyorum başkasının emri altında çalışmayı reddedip yeni fikirler üretip o fikirlerle başarılı olanları. lâkin bahsettiğim girişimcilik videoları izlerken insana çocukken hiç ciddiye alınmamış ve kendini ispâta çalışan bıyıkları terlememiş delikanlı birini dinliyormuş hissi veriyor. her şeyin haddini aştıkça zıddına dönüşmesi burada da kendini gösteriyor. fazla ciddiyet gülünç duruyor insanın üzerinde. yahu geçen yine böyle girişimcilik videosu yayınlayan birine denk geldim, merak edip açayım dedim. adam da böyle orta yaşlı ve önceden tanışıklığım olmayan biri. videoyu açtım, adamın dediği şu: ''her sabah saat 6'da kalkıp çalışmaya başlıyorsam bana şanslı diyemezsin!''. sonra da video bitiyor. e iyi de sana kim şanslı dedi amca? niye üstüne alındın ki bu kadar? tanımadığımız, bizde herhangi bir duygu ve düşünce ifade etmeyen birine niye şanslı diyelim? otur bir sakin ol konuşalım. garip garip işler...

ben bu kişilerin bu tarz videolardan vakit bulup nasıl girişimcilik yaptıklarını da merak ediyorum aslında. ne iş yapıyorlar da bu videolara bu kadar enerjileri ve istekleri oluyor mesela? yoksa asıl girişimciliği bu çektikleri videolardan para kazanarak mı yapıyorlar? olmaz demem doğrusu, hiç mantıksız durmuyor.

kısacası, girişimcilerimize sahip çıkalım. onları benimseyip destekleyelim ki kendilerini ekgib hissetmesinler. ekgib hissedince o ciddiyetle dolup taşan videoları çekiyorlar. sonra biz de izleyip izleyip yorum yapıyoruz buralarda. ha, diyeceksiniz ki bu kadar sevmiyorsan neden izlemeye devam ediyorsun, izleme o zaman. işte onu ben de bilmiyorum * kediyi öldürecek raddeye gelmiş bir merak benimkisi. stand up'ına gülünmeyen adamı da sürekli izlerim, adana'nın göbeğindeki conoların yaptığı rap türü müzikleri de, ibrahim büyükak'ın tüm yetenek fakirliğiyle olan şeyi de mahvettiği getir yemek reklamlarını da. sevmesem de, nefret de etsem izlemeden duramıyorum. öyle işte...