amk keşke şimdiye kadar biri kafama sıksaydı diye düşüncelerden geçeli 2 gün oldu. hayatta kalıp geberinceye kadar acı çekmeye dün karar verdim. daha çalıştığım kurumlardaki adamlar birkaç sene önceye kadar içimden geçmeye çalışıyordu. dünyanın en mikrop sorunuyla uğraşıyorum. kafamdaki hayat taslağını bitireli 1 hafta olmuş. ve bunları kesinlikle yapmak istemiyorum. ama hayatta kalacaksam mecburum. bunları yaparken kendimi sorgulamamam için yani bir bakıma amneziyi engellemem için kendime dümdüz işkenceler çektiriyorum. yaptığım şeyler yüzünden çevremden her yerden mobbingler yiyorum. ama kimseye bir şey anlatamıyorum. bir yandan hayat devam ediyor. ve ben çevreme negatif enerji yaymakla suçlanıyorum. ben sizin ananızı skeyim