Sefil birgün yolda ilerlerken yol kenarında yaşlı bir kadın görmüştü kadın son derece ihtiyar üstü başı pespaye sanki o sokak köşesinde eski ve nostaljik bir portre gibi duruyor bir elinde bira bir elinde sigara ufak ufak demleniyor sağa sola bakıyor etrafta kederli ve gizemli bir hava bırakıyordu sefil kadını görünce içinde farklı bir duygu hissetti ve yanına yaklaştı hiçbir söz etmeden kaldırımda kullanılmış boş bir bardak buldu onu aldı ve yaşlı kadına uzatarak "doldur koca karı beraber içelim eğer ikram edersen" dedi kadın sefili biraz süzdü dudağını büktü sefilin elindeki bardağa baktı ve birasından sefilin bardağına biraz döktü sefil bir yudum aldı uzaklara bakarak sigarasını tüttürerek.. "Bak kocakarı bir zamanlar bu kaldırımdan bu yoldan o da geçmişti ayaklarıyla bu yolları yıllarca dövdü belki hala geçiyor ama artık benim için hiçbir anlamı yok. Sanada tavsiye ederim ki o adamı hâlâ seviyor ve bekliyorsan kendine yazık edersin gönlünde yasını tuttuğun acıdan hiçkimsenin haberi yok" yaşlı kadın bu sözleri duyunca gözleri açıldı sefile gözünü dikti ve "haddini bil sen benim acıma kederime karışamazsın yaşadığım duyguları da bilemezsin" yaşlı kadın sefilin cümlelerini duyunca sinirlenmişti önce kalkıp gitmek uzaklaşmak istemişti fakat bir güç onu engelliyordu sefilin yüzüne baktı onda farklı şeyler gördü aslında sinirliydi fakat birazda acıyordu ona ve dediki " istersen bu kız hakkında sana bir şeyler söyleyebilirim unuttuğunu ve senin için bir anlam ifade etmediğini söylüyorsun fakat gözlerin aynı şeyi söylemiyor unutma gözler yalan söylemez" sefil başını salladı merakla " onu tanıyor musun ki ne söyleyeceksin? "