türkiye'ye geldikten sonraki kariyerini şöyle bir incelediğimde vardığım ilginç ve düşündürücü gerçektir. bazı çatlak sesleri duyar gibiyim. işte junior fernandes kim birader?, ''eskiden nesta'lar maldini'ler, crespo'lar toppmöller'ler vardı. futbol bunlara mı kaldı şimdi?'' gibilerinden. efendim, haklı olmakla birlikte haksızsınız. çünkü (bkz: junior fernandes) şili'de doğmuş, ülkesinde ve başka ülkelerde değişik takımlarda oynamış, daha sonra da yolu alanyaspor'a düşmüş iyi seviyede bir futbolcudur. ha, iyi seviye herkese göre değişir tabii ama mesela fenerbahçe'ye ben bu adamı alır mıydım? alırdım. büyük takımların teknik kapasitesi yüksek futbolcuları kadrosunda barındırmasını şart gören ben, eğer bir futbolcuyu fenerbahçe'ye alma şansımın olduğu koşullarda alacağımı söylüyorsam o oyuncu iyidir.

neyse efendim, bu oyuncu sol kanat mevkiinde özellikle çalımlarıyla ve uzaktan köşeye mermi gibi şutlarıyla göz dolduran bir delikanlıdır. seyir zevki veren futbolcuların günümüzde pek kalmadığını da hesaba katarsak junior fernandes'in ne denli özel biri olduğu adeta berrak bir su netliğinde görülür. benim bu oyuncuda fark ettiğim gariplikse yukarıdaki başlıkta yazdığım gibi bu adamın türkiye liglerinde hep turuncu renkli takımlarda oynamasıdır. önce turuncu-yeşil renkli (bkz: alanyaspor)'da, devamında turuncu-lacivert renkleri bünyesinde taşıyan (bkz: başakşehir)'de oynamıştır ve şu anda turuncu-beyaz renkleriyle portakalı ve pamuğu andıran güzide kulübümüz (bkz: adanaspor)'da top koşturmaktadır. bu takımların ortak rengi olan turuncu acaba ne olmuş, nasıl olmuştur ki junior fernandes'i bu kadar cezbetmektedir? çocukluğunda hep turuncu kıyafetler mi giymiştir? havuç yemeden duramaz mı acep bu şilili? akp'li midir yoksa gizliden gizliye?

neden kırmızı, mavi, kahverengi, bordo, siyah, beyaz değil de turuncu ey junior kardeşim? tesadüften öte, gerçeklik sınırlarını aşan bir tercihtir artık bu. zaten ligimizde turuncu renkleri barındıran öyle çok takım yokken, herkes belli başlı renkleri tercih edip yoluna devam ederken bu az sayıdaki turuncu takımları tercih etmek rastlantı diye tanımlanmaz yalnızca. bu planlı, bu organize, bu sistematik bir yönelimdir. belki de junior fernandes'i fenerbahçe'ye alacaksak fenerbahçe'nin de rengini turuncuya çevirmek icap eder. veya bir doğum günü partisine, bir futbol maçına junior fernandes'i de davet edeceksek hepimiz turuncu giyinmeliyiz. meyve tabağına kivi, elma, çilek, kiraz gibi meyveleri koymayıp portakal ve mandalina ile yetinmeliyiz belki de. biraz da kayısı...

başlıkta son cümlelerimizi yazarken ve tespiti noktalamaya yakınken şunları söylemek isterim bu şili doğumlu, aynı zamanda da brezilya vatandaşı olan teknik kardeşimize; lütfen ligimizde ayrılmadan önce farklı bir takıma daha katıl, 1-2 sene orada oyna. mesela (bkz: konyaspor), (bkz: sivasspor), (bkz: çorum fk), (bkz: antalyaspor) gibi köklü ve renkli takımlarımızda bulun. yeşil-beyazın sakinleştirici maneviyatını tanı, kırmızı-beyazın coşkusuyla aş kendini. ve hisset en derininde kırmızının kanını, siyahın mâtemini. turuncu şart değil bünyene, gel sen yeni renkler kat kendine. iyi şanslar, başarılar sol kanadı otoban gibi kullanan adam. dün (bkz: eyüpspor)'a da attın bir tane, unutmuş değilim * başarılar.