Hacer’ul-Esved’in putlarla bir ilgisi yoktur.

Putperestler putlarını Allah ile kendi aralarında aracı görür, onların kendilerini Allah’a daha çok yaklaştıracaklarına ve şefaat edeceklerine inanırlardı. Haceru’l-Esved’e böyle vasıf verilmez. O sadece tavafın başlangıcını gösterir. Onu öpmemiz, peygamberimizin onu öpmesinden dolayıdır.

Ömer (radıyallahu anh)’ın Haceru’l-Esved için söylediği şu söz meşhurdur: “Biliyorum ki sen bir taşsın, ne bir faydan ne de zararın vardır. Ben Rasûlullah aleyhissalâtu vesselâm’ı seni öperken görmeseydim, seni asla öpmezdim” (Buharî, Hacc 50, 57, 60; Muslim Hacc, 248, 120; Muvatta, Hacc 36, (1367).

Hanzala diyor ki:
“Tâvus merhumu (tavaf yaparken) gördüm. Rukne gelince (Haceru’l-Esved) üzerinde izdiham bulursa sıkışıklık yapmaz, geçer giderdi; boş ve musait bulursa üç sefer öperdi.
Ömer radıyallahu anh: “Ben Rasûlullah (s.a.v.)’ı böyle yaparken gördüm” demiştir.” (Nesâî, Hacc 148)

Peygamberimiz aleyissalâtu vesselam, Ömer radıyallahu anh’a şunu söylemiştir: “Ey Ebu Hafs, sende fazla kuvvet var, zayıfa eziyet verme. Köşeyi boş görürsen yanaşarak öp, değilse tekbir getirip geç.” (Ahmed b. Hanbel 1/23)

Bugün hac ve umreye gidenlerin bir kısmı, Haceru’l-Esved’i öpmeyi tavafın sünneti değil, kendileri için en önemli ibadet gibi görüyorlar. Yanlış olan budur. Bu konuda insanları eğitmek gerekir.