vala açıkçası ben hiçbir şey kullanmadım halihazırda çalıştığım için koku vs. katlanılacak şeyler olmadığını düşündüğüm için doğrusu. çalışmaya devam ettim. vücudumda yaralar, ayaklarım, kollarım her yerimde çıkmaya devam etti. yaralar arttıkça kaşıntı arttı, e kaşıdıkça yaralar da arttı. kısır bir döngüye girmiştim, sonra zamanla kaşımamayı öğrendim ve yavaş yavaş azaldı. 3 ay işte. sonra bir şey kalmadı. elimdeki yaralar egzemaya çevirdi. onu da kortizollu bir krem sayesinde hallettim. şu an sorun yok gibim taşağıma dek, bir süre yaşamayı öğrenmelisin. dünyanın en berbat hastalığı olduğuna yemin edebilirim. çok geçmiş olsun.