diablo 2

hayatımı alan oyun , şöyleki: 6 senedir diablo 2 lord of destructionu oynuyorum oyunun her pikselini her karesini avucumun içi gibi ezberledim , her karakteriyle geceleri uzun soluklar geçirmiş gibi oldum , her itemi yalarcasına sevdim hatta her yaratığı öldürürken sevgilimi öldürür gibi ağladım , yeri geldi deckard cainin elini öpmeye gittiğim oldu , bazen kashya yı süzdüm yada lut gholeinde turladım , travincalda sabah koşusuna çıktım , tyreal la rakı sofrası kurdum , ormusla hacca gidecektik olmadı , pandemonium fortresste soluklandım , en çok baala uyuz oldum suratına abandım , ama her zaman rogue camp ta dinlenirken buldum kendimi , böyle bir oyun işte bu...