1. 1.
    0
    binler, bir sene yurtta kaldım. sonra okuldan kafama göre bi arkadaş buldum, hadi eve çıkalım dedim. çıkak dıbına koyim dedi. o da benim gibi adanalıdır, küfürlü konuşur. okulun civarında ev bakmaya başladık, bi tane bodrum katı bulduk hisarüstünde. fena bir ev değildi ama girmek için üç kat aşağı iniyordun. kot farkı vardı. biraz da rutubetliydi. ama bir rakam söyledi dıbına koyim, dudağı uçuklar insanın.
    pahalı mahalı ama en uygun ev buydu kesemize göre. bari dedik birisini daha bulalım da daha hesaplı olsun. iki oda bi salon ev, odalardan biri de küçük. büyük odada ikimiz kalırız, küçük odayı üçüküncüye veririz, salonda da ders çalışırız dedik.
    böyle yurtta soruştururken uzaktan tanıdığımız bir çocuk ben de yer arıyordum, size katılabilirim isterseniz dedi. tabi dedik, neden olmasın. kuralları koyarız, herkesin sorumlulukları ve özel alanları belli olur, birbirimizi üzmeden yaşarız.
    tabi dedi, yalnız şunu bilmenizde yarar var, ben geyim dedi.
    böyle pat diye söyleyince şaşırdık, şaka yapıyor sandık. yemin billah etti. ben söyleyeyim de dedi, sonradan tatsızlık çıkmasın. o anda ne önemi var, tabi ki de sorun yok dedik. sevindi gariban. ama ayıp olmasın diye öyle demiştik, sonra kankayla başbaşa kalınca lan bi bahane bulalım falan diye düşündük.
    ···
   tümünü göster