new york ta beş minare

beyler çerez bir film. ama ben 13 liraya çerez değil de kazık yediğimi fark ettim. harbiden güzel bir film değil. biraz ekşın, biraz belalı ikilisel hareketler, biraz ayet sure, biraz duygusal, biraz polisiye derken tak olmuş film. ayrıca seneryo inanılmaz zorlama yapılmış. bazen kopuyor ve zorlanarak bağlantılar ya da olay örgüsü sağlanıyor.

--spoiler--

aklımda kalan güzel (kaydadeğer) kısımları ise tamamen filmin konusuyla alakasız komik şive oyunları:

1- " Ben sağa hem analog hem babalog yapmişem." (PS kolu dede)
2- " Buban 10 yıl önce konserden ölmiştir." (Slayer pogocusu baba)
--spoiler--

--spoiler--
O sonda yıllardır aranan deccal'in 1 saatte bulunması apayrı bir şey zaten.
--spoiler--

feto çok masum da çevresi kötü demek için hem paramın hem de zamanımın alınması da beni üzdü açıkçası. mustafa sandalın bütün film boyunca en yavşak sırıtışı bulmaya çalışıyormuş gibi bir hali vardı ve kötü oynamıştı. mesajlar taktan ve dimdirek odun gibi karşımıza çıkıyor.