akrabalarımdan nefret ediyorum piçler

beyler size samimi bir itirafta bulunacam. ben akrabalarımın hiç birisi ile görüşmüyorum. bizde akraba ilişkileri çok zayıftır dıbına koyim. herkes birbirini kıskanır çekiştirir. alayı huur çocuğudur benim akrabalarımın.

anasını gibtimin yavşakları yıllardır hep kıskandılar beni, takdir aldım kıskandılar, üniversite kazandım kıskandılar, işe girdim kıskandılar, bir kız sevdim kıskandılar kısacası hiç bir zaman takdir etmediler. amca, hala, dayı, yenge hepsinin allah belasını versin. akraba değil birer akbaba oldular hep benim için.

onlar nazar değdirdi ve gerçekte hiç huzuru bulamadım. tiksiniyorum o adi insanlardan. 5 yıl istanbulda üniversite okudum inanın 1 gün evlerine davet etmediler. askere gittim uğurlamaya bile gelmediler. nişanlandım ayrıldım kimsenin umurunda bile olmadım. sağdan soldan duyuyom hep haberlerini, şerefsiz herifler kıskançlıktan krize girecekler neredeyse.

telefon rehberimde hiçbirisinin numarası kayıtlı değil. bilinmeyen hiç bir numaraya da cevap vermiyorum. bütün akrabalarımın allah belasını versin, hepsinden nefret ediyorum. hepsi aşağılık adi yaratıklar anasını gibtimin binleri.