hayatım boyunca köpek muamelesi gördüm yeter

Biz fakirdik ama zaten bütün mahalle fakirdi amk. biz sadece onlardan daha fakirdik. Fakirin zulmü bir başka olur ağalar. Kendinden daha kötüsünü görmeyiversin, ağzına yüzüne sıçar. Bütün hayatını böylece tanımlar, kendinden daha fakiri giberek egolarını ezilmişliğini tatmin eder. Bunlar da bizi ezdikçe ezdiler, ben eyvallah dedikçe daha da gibe geldim. Koca koca adamların kadınların nasıl acımasızlaştığını, nasıl hayvanlaştığını orada gördüm ben. Yapacak bi şeyimiz yoktu sahip çıkanımız yoktu. Komşular bi ara gelmişler gene babaanneme baskı yapıyolardı çocuğu yetiştirme yurduna ver diye. Babaannem ölürüm de vermem torunumu dedi. Komşuların işi mi peki bu? ha, eee dıbına kodumunun beyinsiz karıları? Küçücük çocuğu korkutarak ne elde ettiniz be oruspular? Ben bu yurt lafını duydum, hayatım karardı amk. yurdun ne olduğunu bildiğimden değil, babaannemden ayrılmak istemediğimden. Hayatımda bi tek o kalmıştı amk, başka hiç kimsem yoktu. Ben babaanneme yalvarıyorum nolur beni bırakma diye ağlıyorum zırlıyorum. Evladım ben seni bırakmam korkma diyor, bi türlü ikna olmuyorum. Her gece altıma işemeye başladım. Bazen de gece uyanıyordum bakıyorum evin içi karanlık ağlıyorum zırlıyorum, babaanne beni gönderme, babaanne nolur gönderme, her şeyi yaparım akıllı olurum nolur beni gönderme, babaanne nolur beni gönderme… korkumdan az yemek yiyordum lan, inanabiliyormusunuz, az yiyordum ki masrafım yok gözüksün…