bir insanı gerçekten sevmek

"gerçekten" burda vurgulanmış kelime. çünkü ayağa düşmüş"seni seviyorum"larla dolu bir gezegende yaşıyoruz biz. kardeşi kardeş , arkadaşı arkadaş, dostu dost, sevgiliyi sevgili kadar sevebiliyoruz . aslında içimizde sevdikçe çoğalan soyut bir depo , affettikçe büyüyen bir huzur kütlesi var.
peki siz bir insanı hepsi kadar sevebildiniz mi hiç? ben hiçbir insanı kendimden daha çok sevemediğimden bu bana ütopik gelmiştir hep. ama güzel olurdu. tek bir insanı canı yanınca kardeş, karnı acıkınca anne, üşüyünce sevgili, sıkıntıya düşünce dost gibi ... sevmek. imkansız mıdır? insan için evet.