en utandığımız anları yazalım beyler

orta okuldayken okulun en güzel kızı hemen arka sıramda otururdu.bi gün moralim okadar bozuk ki

oylece sıramda oturuyorum, arkamda da bu kız sanki en şen şakrak günü yaşıyomuş gibi ona buna takılıyo şakala

şıyo. bi ara baktım omuzuma vurup bişeyler söylemeye çalışıyo, bende buna dönüp canım sıkkın takılma bana

diyorum ama kız laftan anlamıyor habire bişeyler söyleyip dürtüklüyo beni. ulan sanki ırzıma geçlilmiş gibi

dertliyim o gün sebebi ne bilmiyom ama birden benle şakalaşmaya çalışan güzelin kafasından tutup suratının orta

osmanlı tokadını indiriyorum,, kız tabi hemen başlıyor ağlamaya... sınıfta gördü tabi, kıza aşık o kadar erkek var

sınıfta önlerinde indirdim tokadı.. bende hafif bi rahatlama söz konusu deken, hoca derse girdi.

--ne oldu burda diye sordu ve cevap veren bi pekekentten sonra kaldırdı beni ayağa... senden bunu hiç beklemezdim

bi kız arkadaşına el kadırmak sana hiç yakışmadı diye başladı kükremeye derken bende kendimi savunmaya geçtim..

bide baktım konuşurken ağlıyorum aq hocanın söylediklerinden sonra , kız bi taraftan ben bi taraftan

ağlıyoruz. utanmıştım ogün ama fazla uzun sürmedi...

edit: okulun en güzel kızı ile çıkamadım ama okulun en güzel kızının suratına osmanlıdı tokadı basmış bi zatım.