bir insandan soğumak

hem de birdenbire. daha önce tüm insanlardan soğumak eylemini büyük bi zevkle gerçekleştirmiştim zaten. ama insanım ne de olsa benim de içimde iradesizlik, adilik, pislik var. hatta dışa vuramadığımdan birikmiş durumda. bazen bir insanı alırsınız diğerlerinden başka bi yere koyarsınız. hak eder etmez o konu dışı şimdi. sonra işte yine bu engellenemez an. soğursunuz. birden. ne zaman ? niye? ne olduki? cevap yok. eskiden cevaplarım vardı. şurası şöyle de burası böyle. kulp takmak kolay. şimdiyse kulbun kendimde olduğunu anladım hatta kulbun ben olduğumu.ve hatta başlı başına kulp ben olduğum halde oramda buramda bir sürü daha bulunduğunu.