yavaş ve acılı ölüm

bu sürece girmiş bulunmaktayım. bir süredir de farkındayım. işin kötü tarafı bu bunun. ne zaman içimden bi şeye kahkahalar atmak gelse hatırlıyorum nerde olduğumu. nedenini de biliyorum. ama çözümü bilmiyorum. çünkü yok. doğduğumuz andan itibaren başlıyoruz ya ölmeye. kimi bu süreci daha mutlu atlatıyor kimiyse benim gibi işkence çekerek. azar azar yavaş yavaş bol acılı.
buna son vermek elimde. ve bunun günah olduğuna inanmayanlardanım. tanrı bana ben istemeden bir can verdi ve dedi ki borçlusun. oysa ben borç istememiştim ondan. bana kalsa sonsuza dek zafer kazanamayan bi sperm olurdum. işte o yüzden bana hiç emek harcatmadan verdiği bu hayata istediğim gibi davranmak hakkım. sonlandırmak da.