ebru destan ve pascal

bir bakar mısın sevgili kardeşim

ben emekli coğrafya öğretmen rıfat gürsu. senin gibi yüzlerce öğrencim oldu. hepsine derslerden önce iyi ve topluma faydalı bir birey olmayı öğretmeye çalıştım. başarısız öğrencilerim için elimden geleni yaptım. kimseyi sınıfta bırakmadım. bu gayeyle geçen 32 yılın sonunda meslek yaşantıma son verdim.

gel gör ki zaman geçtikçe sıkılmaya başladım. Ya lokale gidip arkadaşlarla sohbet ediyor ya da evde tek başıma oturuyordum. bir gün torunlar akıl edip babalarına söylemişler. o da sağolsun bana bir bilgisayar alıvermiş. canımın sıkıntısı geçti. bir gün internette uyan mamoş türküsünü dinlemek istedim. yaptığım aramada google denilen site beni buraya yönlendirdi.

hiç anlamadan 1 saatimi sitenin başında geçirdim. siz çocukların muzip şakalarıyla gülüp eğlendim. öğrencilerim de yapardı böyle şakalar. eski günlerime döndüm. kendimi daha mutlu, daha güçlü hissediyordum ki birkaç başlık karşısında donup kaldım. ilkin ne yapacağımı bilemesem de sonradan görmezden gelmeye başladım. Gün geçtikçe bu başlıkların sayısı arttı. dikkat ettim, bu tür ipe sapa gelmez başlıkları hep senin açtığını fark ettim.

seni mesajla uyardım. yalan değil, ekran görüntüsü elimde. gel gelelim sen oralı bile olmayıp "sen ne diyon moruk. gibtir git" dedin. işte o andan itibaren kafayı sana taktım. emekli komiser arkadaşım harun'a danışarak emniyetten ip adresini tespit ettirdim. seni ananın amından çekip çıkaranı gibmeye geliyorum amcık beyinli. şahsiyetini, şahsiyetini gibtimin huur çocuğu. zütüne nacak sokup kadıköyden gebze'ye kadar kovalarım seni yarak kafalı. sedat peker benim öğrencimdi. haber verip yedi ceddini yağlı kazığa oturtturcam am artığı seni. insanda biraz utanma biraz arlanma olur dıbına koyayım. nesin sen he? nesin sen? insan mısın?

tamam sakinim...