1. 1.
    +3 -1
    *Abazalık olmasın , kız bi gülümsedi diye yanına gitmedim. Bende gülümsemelerine karşılık verdim. Arkadaşların canı sıkıldığı için kalkmaya karar vermişlerdi ancak ben öyle bir güzelliği bırakıp gitmek istemedim. Ama ortama uymamak ta olmazdı mecburen kalkıp gittik. Leman’dan sonra her zaman takıldığımız bir yemek salonu vardı. Oraya doğru yol aldık çorba içmek için.
    Her zaman yaptığımız gibi ertesi gün de arkadaşlarla piizlenmeye Leman’a gittik. Kızı tekrar görme umudu vardı içimde tabiî ki. Ama aşık olmak falan bana ters. ilk aklıma gelen gönül eğlendirip her zaman yaptığım gibi onu ortada bırakmaktı. O dönemin verdiği binlikten ve özgüvenden olsa gerek acaba bana bakarmı , tavlayabilirmiyim falan gibi düşünceler hiç yoktu aklımda..
    ···
   tümünü göster