1. 476.
    +1
    *derya nın yanına geldim ve ;

    -seni eve bırakmamı istermisin dedim. ağlıyordu..

    yavaşça yol kenarında bir yere oturduktan sonra yanına oturmamı istedi.. yanına oturduktan bir süre sonra konuşmaya başladı ve pişman olduğunu söyledi.. pişman olması hiç birşeyi değiştirmezdi çünkü ben hayatımı değiştirmiştim onun için ve o beni öylece bırakıp gitmişti.. ağlamaktan konuşamıyordu ve sarılmak için bir hamle yaptı.. sımsıkı sarıldı fakat ben oralı olmamıştım pek.. ama en çok ta böyle sarılmasını özlemiştim.. fakat özlemem de birşeyi değiştirmeye yetmiyordu. onu tekrar affedemezdim. uzun bir süredir hayatıma onsuz devam ediyordum ve tekrar herşeyi bir kenara bırakıp onu affedemezdim.. bana sarılırken telefonu çaldı.. telefonu açtı ve arayan annesiydi. benim yanımda olduğunu söyledi ve yanlış anlaşılmaması için telefonu alıp annesiyle konuştum. derya nın sarhoş olduğunu , onu birazdan eve getireceğimi söyledikten sonra telefonu kapattım..
    ···
   tümünü göster