beyler size acayip bir sır veriyorum gelin

son birkaç aydır ben de bu paradoksun içindeyim.ne allahın varlığına ulaşabiliyorum ne de yokluğuna. arada kalıyorum.şu yaşıma kadar her ne kadar namaz kılmasam da dinime bağlı biriydim ama artık çıkmazdayım. allahın gerçekten varolmasını çok istiyorum adalet için.
farabiydi sanırım kendini kapatmış bir odaya ve bunun üzerine uzun yıllar düşünmüş ondan sonra allahın var olduğu sonucuna varmış.
etrafımıza baktığımızda bunlar tesadüfen olmuş olamaz mutlaka bunları bi varlık yaratmış olmalı desek de bu bile bize binlerce soru çıkarıyor neden yaratmış amacı neymiş. allahı kim yaratmış allah nasıl sonsuz olabilir v.b insan aklının sınırlarını aşan sorular bunlar düşünürken bile çıldırma noktasına gelebiliyoruz.
bi söz vardır biçim fonksiyonu takip eder diye.bu söz bana herzaman evrimi hatırlatır.her ne kadar evrime inanmasam da bu cidden böyle. biçim fonksiyonu izler. milyarlarca yıldan söz ediyoruz biçim fonksiyonu izleye izleye bu hale gelmiş olabiliriz düşüncesi var bende.
benim bu aralar hemfikir olduğum düşünce tanrının var olduğu ama dinlerin yalan olduğu bunun üzerinde duruyorum ama şu an her düşünceye eşit mesafedeyim ne dini savunuyorum ne allahı savunuyorum ne ateisti savunuyorum sadece doğruyu arıyorum.
şundan eminim ki allahın varlığından hiçbir şekilde %100 emin olamayacağız ve %100 emin olamayacağımız birşeye inanmıyoruz şüphe duyuyoruz diye allahın bizi yargılaması ne kadar mantıklı?