sabahattin ali

"insanlar birbirlerini tanımanın ne kadar güç olduğunu bildikleri için bu zahmetli işe teşebbüs etmektense, körler gibi rastgele dolaşmayı ve ancak çarpıştıkça birbirlerinin mevcudiyetinden haberdar olmayı tercih ediyorlar.

"Hayatta yalnız kalmanın esas olduğunu hala kabul edemiyor musunuz? bütün yakınlaşmalar, bütün birleşmeler yalancıdır. insanlar ancak muayyen bir hadde kadar birbirlerine sokulabilirler, üst tarafını uydururlar; ve günün birinde hatalarını anlayınca, yeislerinden herşeyi bırakıp kaçarlar."

Mükemmel bir kitap.bir yazarın aynı zamanda bu kadar yoğun his dünyasının olması şaşırtıcı değildir ama bunu perdesi şeffaf bir boyutta okuyucusuna aktarmayı başarması şaşırtıcı ve olabildiğince etkileyicidir.