küçükken yaptığınız en büyük denyoluk

şöyle bir anım da vardır. yine ilkokuldayım sınıfta hocanın verdiği ödevleri tam anlamıyla yaptığım nadir günlerden biri ve bunun haklı gururunu yaşıyorum. hoca sıradan başladı kontrole bana az kaldı heyecanlıyım amk.

arkadan kızın teki fırladı elinde defter herkesten önce göstercek aklınca. tabi ben durur muyum halk kahramanı edasıyla gittim kızın yanına bu önlüğün yakasından çekerek dedim sıranı bekle diye. ama o an kız öyle bir çığlık attı ki bütün sınıf kitlendi bi an. kızın önlüğünün ön tarafı boyundan göğüse elimde kalmış amk içinde dantelli bi fanila vardı çok net hatırlıyorum

o an içimden demiştim aha gibi tuttuk diye sonum belli. bu sefer sevgili hocamız baktım geliyor kahraman edasıyla yanıma gelir gelmez tokatı öyle bir geçirdi ki bana türk filmlerindeki gibi 360 derece döndüm amk. yarım saat saydı sövdü huur çocuğu

hayır yediğim dayağa yanmıyorum da mis gibi ödev yapmıştım güme gitti ona yanıyorum. bi daha da derslerim adam gibi olmadı zaten