siz hiç evden kaçtınız mı lan

ben kaçtım dıbına koyayım...

çocuktum tabii, 14'ümü daha bitirmemiştim... babamla aram pek iyi değildi, sevmezdi beni, belki de hiç sevmemiştir bilmiyorum ve galiba hiçbir zaman da öğrenemeyeceğim... neyse konumuz bu değil, son gece... o geceyi hiç unutamadım, anam ağlıyor, babamla arama girmeye çalışıyor ama ne yapsın... o da çok çekti benden... inşallah hakkını helal etmiştir... o gece eve geç gelmiştim, geçmiş zaman şimdi hatırlamıyorum ama galiba saat 12'yi geçmişti... babamın da en sevmediği konu buydu... saat akşam 10 oldu mu herkes evde olacaktı... dediği dedikti... 3 kardeştik... ve en büyüğü de bendim... galiba en çok da bu yüzden bütün azarları ben işitirdim...

eve gelince pencereden babam gördüm, pencere kenarındaki somyada oturmuş sokağı izliyor... beni beklediğini biliyordum... sol eli çenesinde, mavi çizgili pijamalarıyla pencereden bana baktı, elinde de sigara... bir fırt daha çekti sigarasından sonra sigarasını attı ve pencereden ayrıldı...

biliyorum, salondaydı ve beni bekliyordu...

hikayeyi aşağıdaki linkten tek sayfada okuyabilirsiniz...

edit : http://inci.sozlukspot.co...%b1z-m%c4%b1-lan/@cassiel