bu başlıkta çocukluk psikopatlıklarımızı

puhaha şimdi hatırladım bi tanesini daha amk. köpek vardı bi tane bizim orda nerden geldi bilmem. gidip boynuna kemerimi bağlıyodum tırsa tırsa, ellerim titriyodu ama işin sonunda pgibopatlık var ya, züt korkusu vız gelir. sonra kemere çamaşır ipi bağlıyodum sert, esnemez. ipi de en alt katın balkon demirine. sonra köpeğe gel oğlum gel gel yapıyodum koşa koşa geliyodu mal oğlu mal sonra "khhh" diye bi gırtlaktan gelen sesle takla atıp yere düşüyodu salak. sonra ben de taş atıp kaçırıyodum diğer istikamete koşunca bi daha. boynundan kemer çıkana kadar devam amk ahauha ne eğleniyodum yaa.

not: şimdi hiç bi hayvanın kılına zarar vermem.