çooooooooook dertliyim panpalar

lise 1deki her günüm neredeyse begümle geçerdi,ben artık orhan sertaç ve onuru hiç hiç görmezdim neredeyse..

geceleri begümle mesajlaşır gündüzleri okulda beraber vakit geçirir, okul çıkışlarında gece olmasına ramen evine kadar bırakırdım. sonra eve gelirdim açardım resimlerine bakardım ne tatlı diye..

gerçekten çok güzeldi beyler.

ben anladım içimdeki, begümden hoşlanmaya başlamıştım.

ve ne yaptım dersiniz? (benim adımda ahmet olsun) kendine gel ahmet! o senin kardeşin! nasıl yapabilirsin böyle bişeyi! (ah ergen aklı işte)

ve içimdekini büyütmeden hemen vazgeçtim o an ondan..