bu ülkenin deniz gezmişlere çok ihtiyacı

necip fazıl, osman yüksel ve nazım hikmet aynı koğuştadır.

necip fazıl dertlidir; bir oraya, bir buraya volta atar; sigara üstüne sigara yakar.

serdengeçti gayet neşelidir. nazım ise her rast geldiğine komünizmi anlatır, durur.

bir gün yine nazım karşısındakine komünizmi anlatırken serdengeçti yanına yaklaşıp der ki, "üstat, bu komünizm nedir?" nazım kendinden gayet emin bir şekilde "elini sol cebime at." der. serdengeçti hemen atar. nazım der ki "ne buldun?" "i̇ki tane yirmi beş kuruş." der serdengeçti. nazım "birini al." der. serdengeçti alır. nazım gururla "i̇şte komünizm bu." cevabını verir.

bir gün nazım'a elli lira gelir; serdengeçti sormadan hemen elini nazım'ın cebine atar ve yarısını almak ister. nazım hemen müdahale eder, "hop, hop. ne oluyor?" der. serdengeçti, "üstat, yarısı benim değil miydi?" deyince nazım, "o kadar da uzun boylu değil." karşılığını verince serdengeçti taşı gediğine koyar, "i̇şte, komünizm dedikleri yirmi beş kuruşluk bir şeymi

ozet komunizm yada sosyalizm 25 kurusluk sey