ağlayan çocuğu alisveris arabasiyla öldürdüm

markette gördüğüm hoş hatunla "acaba nasıl tanışabilirim *" diye ince ince düşünürken birden düşüncelerim bir çocuk zırıltısıyla kesildi ,"annaeee şunu da al, babaaa bundan istiyommm" şeklinde zırlamalar. kız olmasa bile alışveriş yaparken yaşadığım huzuru bozmasına izin veremezdim. baktım bu sefer reyonlardaki raflar yere sabitlenmişti, market önceki görünmez kazadan ders almıştı . bu sefer çocuğun üstüne yanlışlıkla bir raf devrilemeyecekti...

az düşündükten sonra dedim tamamdır ahanda bilimden aldıklarımı yaşamda uygulama fırsatı...
sakin bir şekilde bakkalıma ucuz yağ alıyormuş da millete pahalıya iteleyecekmiş gibi teneke yağları arabaya doldurdum. çaktırmadan koştum ve arabayı çocuğa doğru fırlattım. çocuk arabayı fark ettiğinde sanki istediği ve hiç alınamayan tüm market eşyaları arabanın içindeymiş de çok uzağa gidiyormuş gibi son bir hüzünlü bakış fırlattı arabaya. arabanın önüne yapıştı. o sırada aile" 10luk yumurtanın tanesi kaça, 20lik yumurtanın tanesi kaça geliyor , hangisi daha ucuza geliyor" şeklindeki kerrat cetveli hesaplamalarıyla meşguldü, hiç giblemediler bile...

çocuk reyonlarca sürüklendi ve en son en sevdiği reyon olan oyuncaklı reyona girdi. yine bilimin bir mucizesidir ki sert bir şekilde alttan darbe alan reyon yerinden çıkıp çocuğun üstüne devrildi, artık istemediği kadar oyuncağı vardı çocuğun...

--son--

teşekkürler:

öncelikle üniversitedeki temel fizik dersini aldığım, itme momentumu bana benimseten hocam hüsnü özkan'a ve 18 litrelik olin ayçiçek yağı üreticilerine bu hikayeyi yazmamda bana yardımcı oldukları için teşekkür etmek isterim.

teessüfler:
migrosa rafları sabitlediği işçin teessüf ederim ,ben öyle bi insan mıyım amk.