mw2

afrikada geçen bir ayımı anlatıyorum, herşey bundan yaklaşık 5 yıl önce afrikaya gitmemle başladı, gittim ve vahşi ormanları afrikalı kadim dostum partick viera dolaştırdı, gezerken yavaş yavaş dünyaya açılan vahşi bir kabileyle karşılaştık köyü dolaşırken çok şaşırdım yerden 10 metre yükseklikte dalların tepesinde evleri vardı zebra çiftlikleri varmış hayvanat bahçelerinde gördüğümüz zebralar hep bu kabileden oraya gidiyormuş şaşırdım, ve tam orda şefin kızını gördüm resmen bakışlarıyla yedi beni çok güzeldi, gece olanlar oldu, vahşi hayvanlar saldırdı sanmışlar öyle sallayıp ses çıkarddıkç ağaç evi şef birkaç zebra ve trabzon burma bilezik karşılığı hayatımı karşıladı ve beni kızıyla evlendirdi başta herşey güzeldi, ancak yemeklere alışmam uzun sürdü resmen böcek yiyorlar av eti aslan falan yiyorlar biz ıspartalıyız, aslen yörüğüz biz keçi eti yeriz, biraz garipsedim, benim oraların eti gibi değildi ama iyiydi neyse birgün köye uydu bağlattım lcd tv'mi getirdim, herkez bizim eve toplandı gece gece okan bayülgeni izlemek için sabahladılar, dışarı sorsam köle tüccarları alır satarlar, en sonunda bir gün sinirlendim aldım televizyonu 120 ekran şefe verdim, artık o gece gündüz izledi arada gidip bakıyordum televizyon yapış yapış, bizim buralar nemli ondandır heralde diyordum, kendimi aldatıyodum içten içe yine birgün avdayız, aslan avlıyoruz, köyün gençleri şaak diye mızrak geçiriyor, en zayıf halka beni bellediler aslanlar bunun ardından saldırdılar bana, o gün aslan tarafından yenildim gençler, ölmeden yedi beni canlı canlı, yine ertesi gün yine ava çıkıyoruz köyden çıkarken şefe ingilizce am günü yağ dedim inanabiliyomusunuz şef ve tüm kabile çok sinirlendi ebemi gibmeleri şart oldu birkaç gün daha orda kaldım şefin kızı için kalıyordum çok güzeldi ancak burama kadar dayandı ebemi giben insanlarla yaşayamazdım, gittim tüm zebraları gibtim bunu yaparken zebraların sadece mal oldukalarını düşünüyodum onlar için kutsalmış, kabile beni trablusgarpa kadar kovaladı, eski bir tiger tankı bulup suriyeye gittim ardından akrabamı görücem kızım orda diye ağladım sınır kapısında haber bültenlerinde göründüm bana yeni kimlikler çıkardılar ve türkiyeye geri aldılar o günden beri asla keçi etinden başka et yemem evlat, şefin kızının gitmeden 10 megapiksel kameramla fotoğraflarını çekmiştim, ama kabileden kaçarken makinayı düşürdüm lcd'de orda kaldı dava açtım şimdi onlara mahkemeye falan gidiyoruz, o aslan bildiğim şef delikanlı gençler hakime bir yavşıyorlar eğilmeler bir temiz türkçe şaşırdım huahaha huaa diye konuşanlar bıçak kemiğe dayanınca adam oldular şimdi mahkemeye gidiyorum beyler, bana şans dileyin

ben captain price :(