gececiler dertleşıyor vol 14

@801
maalesef tam noktama geldin gözlerim seğirdi başlıyorum ben tutana aşk olsun

belki de sen bırakamıyorsundur onu ? belki de aklın bıraktı ama kalbin tuttu onu tam uçurumun kenarından sonsuzluğa düşerken ? tutturabileceksen aklın ve kalbin arasındaki uyumu, korkma hep sev sen.hee,ben biriyle de idare ederim dersen, sadece kendini kandırırsın. bazen kalbin ister,hem de çok,ama aklın buna izin vermez. mutlaka bulur çıkarır sandığın içinden bir mazeret. sandık dediğim normal değil, büyülü bir sandık. içinde herzaman bize doğruyu yapmamızı engelleyecek mazeretler bulunduran bir sandırık. dokundun mu işin bitti demektir. bazen de aklın hep ondadır ama "kalbin" değildir. tabii ki bunu da anlayamazsın. beyninle kalbin birdir sanırsın. kalbinde yatan belki de hiç bilmediğin biri.ama aklını kurcalayan daha bilmediğin için değil.ne zaman gerçekten silebilirsen hafızandan onu,heh işte o zaman tutar akılla kalbin iğne ipliği. sürekli adını zikretmekle unutulmaz. gerçekten unutmak istiyorsan "ben kimim" dediğinde kendi kendine,"o'nun sevgilisi" değil,"ben kendimim" diyebilmelisin. içinde o geçmemeli. çünkü gerçek aşk o değil. senin sevmenden çok ikinizin birbirinizi sevmesi önemli. gün geldiğinde onu değil "sizi" özlemelisin. çünkü aşk bu.yaşadığınız platonik duygulardan kurulu sihirli bir köşk. kapısından geçer ve bir off çekersin ya,,işte onun gibi off çektin onu da gördüğünde.ama düşün bir de,yaşadığın yer de sadece tuğlalardan ibaret. gelelim öbürüne. eğer aklın da,kalbin de,bedenin de ona aitse,"gerçek aşk"a hoşgeldiniz...